Leśnictwo i łowiectwo

jassica

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
ćwiczenia 4,5,6 z leśnictwa

[link widoczny dla zalogowanych]
wykłady z leśnictwa

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

ćwiczenia z łowiectwa

mógłby ktoś wrzucić wykłady z łowiectwa Question

Kaśkie · Dołączył: 30 Mar 2008 Posty: 54 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

a moze orientuje sie ktos jakie byly pytania w tamtm roku na egzaminie z lesnictwa??

Bartek

wszystko jest w 5 grupie podane

Kaśkie · Dołączył: 30 Mar 2008 Posty: 54 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

ox dzieki:) a moze ktos posiada wykladyz łowiectwa;>

Bartek

może się przyda

[link widoczny dla zalogowanych]

Milka

jesli ktoś pamięta, fajnie jakby wstawił pytania z egzaminu, na pewno się przydadzą zdającym Very Happy

w 4 gr było - w jednej - historia lasu, pielęgnacja, dynamika liczebności typ cykliczny i opisac jelenia. w drugiej - las krancowy, ciąg ekologiczny drzewostanu, typy poroży, dynamika liczebnosci typ logistyczny.

zibo1988

ja jednak wolał bym gotowe sciagi jakby ktos wkleil;] jak same pytania?;]

zibo1988

podziekował;]

ToTenCham

11. drewno okrajkowe
12 domieszki
może ktos naprowadzic ocb w tych 2 zagadnieniach

ToTenCham

Zagadnienia z lenistwa z forum 5 grupy opracowane w maxymalnym skrócie może być pare błędów szału nie ma ale zawsze coś jak ktoś nie ma nic. Jutro jak rozpisze to i wrzucę łowiectwo.

[link widoczny dla zalogowanych]

wybaczcie błędy ortograficzne stylistyczne interpunkcyjne

BezstronnyObserwator

Domieszki to trzeba napsiac jakie są czyli domieszki produkcyjne, pomocnicze, biocenotyczne, pielegnacyjne i opisać je.

Zapewne chodzi o to:
Drzewo okrajkowe ma swoisty pokrój oraz budowę wewnętrzną. Duża i asymetryczna korona jest efektem jednostronnego lepszego oświetlenia. Cechuje go również wyraźne wychylenie w kierunku pola, bowiem podlegając fototropizmowi, skierowuje się ku miejscu skąd otrzymuje nieograniczoną ilość pełnego światła. Brak konkurencji od strony pola i duża konkurencja o wodę i pokarm od strony wnętrza lasu powoduje silny rozwój systemu korzeniowego w kierunku pola. Silne, jednostronne ugałęzienie drzewa okrajkowego powoduje nierównomierny obieg wody i asymilatów, co przejawia się na przekroju poprzecznym, który jest eliptyczny z mimośrodowo usytuowanym rdzeniem.

Zarówno pokrój jak i budowa wewnętrzna drzew okrajkowych sprawiają, że okrajek leśny spełnia ważną funkcję osłony przeciwwietrznej lasu.

Tehak · Dołączył: 30 Mar 2008 Posty: 236 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

[link widoczny dla zalogowanych]

Opracowanie Łoś,sarna, jeleń, daniel i dzik może się komuś przyda

wojtuch

[link widoczny dla zalogowanych]

takie pomoce dostałem wiec wrzucam coś się może przyda

to spakowane rarem jest ale cos sie przez wrzute zwalilo z rozszezenie

Tehak · Dołączył: 30 Mar 2008 Posty: 236 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

wystarczy ręcznie zmienić rozszerzenie na .rar sprawdziłem

ewelcia

trochę pomocy na egzamin, lepiej opracowane tak myśle Smile

1. historia lasów
HISTORIA LASÓW EUROPEJSKICH-
okres sosny i brzozy- okres ten miał miejsce przed 8000lat p.n.e. w okresie tym, zasiedliły się leśne gatunki pionierskie: brzoza, sosna, osika w towarzystwie wierzb. Klimat był wówczas suchy i zimny.
okres leszczyny klimat w dalszym ciągu się ocieplał, jednak brakowało wilgoci. poza leszczyną pojawiły się dalsze gatunki drzewiaste: dęby, lipy i wiązy, stanowiące niewielką jeszcze domieszkę lasów sosnowo brzozowych.
okres mieszanych lasów dębowych- (okres atlantycki) znaczną część niżową Europy środkowej zajmowały w tym czasie mieszane lasy dębowe z domieszką innych gatunków liściastych: wiązu, lipy i graba. Sosna zepchnięta została na słabsze piaszczyste gleby. Jodła i buk stały się panującymi gatunkami lasach środkowo europejskich. świerk- północno wschodnie tereny Europy i tereny górskie.
okres buka- jodła rozszerzyła swój zasięg na Alpy i Karpaty ok. 1000lat p.n.e zaczęła się ekspansja buka, a jej kulminacja przypada ok. 500lat p.n.e. świerk na północy Europy opanował Skandynawię i zajął północno wschodni teren Polski. w górach regiel dolny opanował buk.

2. organizacja leśnictwa
ORGANIZACJA LEŚNICTWA W POLSCE
udział lasów państwowych 39%, niepaństwowych 61%. już ok. 80lecie lasów państwowych. Ministerstwo środowiska- odpowiedzialne za lasy państwowe, Dyrekcja lasów w Polsce, Nadleśnictwa, gatunki iglaste stanowią 71%. Instytut badawczy lesnictwa- prowadzą badanie na zapotrzebowanie gospodarki leśnej. 438 nadleśnictw w Polsce, w okolicah lublina 25, Białystok 32, Gdańsk 15, Katowice 40, krosno 27, Kraków 16, łódź 21, Olsztyn 35, piła 20, zielona góra 20.

3. formacje leśne na świecie
Formacje leśne na kuli ziemskiej
1) Lasy w strefie przyrównikowej- lasy deszczowe, temp. 22-28stC; opady 1600 mm w ciagu roku minimalnie; gleby laterytowe czerwone i żółte, duża zawartość gliny; brak części ogranicznych; 5 warstw roślinnych; brak pór roku, brak słojów rocznych, kora gładka, cienka, jasna; produktywność ogólna produkcja suchej masy 500-600 t/ha; system korzeniowy płytki;
1a) Las tropikalny deszczowy górski- wzrost wysokości do 3500 – spadek temp., opadów ok. 2000. mniej gatunków, głównie paprocie drzewiaste, niższa wysokość lasu, mniej pięter lasu; część zrzuca liście
2) Lasy tropikalne zielone w porze deszczowej- lasy monsunowe- monsuny – stałe wiatry wiejącee na przemian w przeciwnych kierunkach; monsun lądowy- zimny, morski- letni; lasy niższe niż dżungla, świetliste, mniej pięter, zrzucają liście; najniższe piętro gęste zioła i trawy- bambus; lasy wysoko produkcyjne, hodowla,
3) Tropikalne lasy suche- suche gleby i klimat, opady 700-1500mm, roślinność niższa max 20-25 m, gruba kora, drewno twarde lub zastąpione gąbczastą tkanką magazynującą wodę; występowanie: wsch i płd- Zach Afryka, Indie, Brazylia, Ameryka Środkowa; znaczenie gospodarcze- drewno opałowe a) las sawannowy- głownie trawy i rzadkie kępy drzew i krzewów kserotermicznych, Afryka- baobaby; znaczenie krajobrazowe b) namorzynowy- zarośla mangrowe- płytkie brzegi mórz krajów tropikalnych, lasy lub zarośla rosnące w wodzie morskiej; korzenie powietrzne; c) tropikalne lasy iglaste- górskie tereny klimatu ciepłego, gleby ubogie; płd-wsch Azja i Ameryka Środkowa; głównie sosna; użytkowanie-drewno i zywica, odnowienia naturalne i sztuczne d) lasy bambusowe- 60 rodzajów i ok. 700 gatunków; gleby dobre o przewietrzane, niziny, wymagając wys. Temp. i równomiernych opadów; użytkowane na plantacjach na grunty wykarczowane i rolne e) lasy galeriowe – wzdłuż rzek które zaopatrują je w wilgoć, roślinność podobna jak w dżungli, Afryka Środkowa i Ameryka Płd. f) wtórne lasy tropikalne- pod wpływem człowieka, obiegowy wyrąb lasu, g) lasy deszczowe ciepłej i umiarkowanej strefy klimatycznej- bogate i równomierne opady, ciepło, gleby dobre; sklepienie luźne, bujny wzrost roślinności zielnej, paproci, palm, bambusów
4) Twardolistne lasy ciepłej i umiarkowanej strefy klimatycznej- klimat: gorące i suche lata, krótkie i łagodne zimy- klimat łagodny; wyst: Basen Morza Śródziemnomorskiego, płd. Afryka, Chile, Australia; typowe lasy oliwne i gaje cyprysowe; dąb korkowy; wprowadzone: agawy, opuncje, pomarańcze i cytryny; obecnie odbudowa lasów naturalnych w tej strefie
5) Lasy letnie- lasy liściaste umiarkowanej Stefy klimatycznej zrzucające liście na zimę- występowanie- Europa Zach., Anglia, USA, Azja; opady 700-1500mm rocznie; iglaste sosny i świerki; roślinność: gat. Lasotwórcze;
6) Lasy mieszane liściasto- iglaste umiarkowanej strefy klimatycznej oraz lite lasy iglaste- wyst. Europa płn, i środkowa Azja; gorsze warunki cieplne i krótszy okres wegetacyjny; Lasy sekwojowe z udziałem daglezji i tuji olbrzymiej, jodły olbrzymiej; rezerwaty i parki narodowe
7) Lasy iglaste chłodnej strefy klimatycznej- występowanie: Europa płn., Azja i Ameryka Płn.; przechodzi w tundrę; gatunki drzew; sosna, świerk, jodła syberyjska, modrzew syberyjski i limba; drzewa iglaste nie zrzucające liście; asymilacja wczesna wiosną i późną jesienią maksymalnie wykorzystanie okresu wegetacyjnego; drzewa iglaste mniej narażone na śniegołomy; duża produkcyjność

4. pionowa budowa lasu
Warstwowa budowa lasu, rezultat konkurencji biologicznej roślin o światło, prowadzący do max wykorzystania przestrzeni przez poszczególne gatunki będące przedstawicielami różnych form życiowych. W strefie umiarkowanej gdzie znaczna jest rytmika oświetlenia w związku z okresową bezlistnością drzew, dobrze rozwinięte są niższe piętra lasu: mchów, porostów i runa leśnego (roślin zielonych i krzewinek), pozostałe pietra to warstwa krzewów i drzew.
PIĘTRA LEŚNE:
I. piętro najstarsze i najwyższych drzew- pokrycie terenu- 40% w wieku ~100lat i starsze)
II. piętro: dzrezwa młodsze, co najmniej o 20lat- pokrycie terenu 60%
III. podrost, warstwa zbudowana z gatunków drzew o wysokości 6-10m
IV. podszyt (krzewy), drzewa i krzewy o wysokości 1-6m
V. runo (siewki i młode drzewka): mchy, porosty, grzyby, rośliny zielone (do 1 metra)

ROZMIESZCZENIE PIONOWE LASU- leśne piętra roślinności w górach w Polsce.
400-600m npm
1. piętra pogórza (lasy mieszane, z dużym udziałem gatunków typu liściastego , dąb grab, buk, sosna, jodła, charakterystyczny typ lasu to grąd)
2. piętro regla dolnego- kraina buka do wysokości 1000-1250m, dominuje buk, domieszka jodły, świerk, wiąz, jesion, topola osika.
3. piętro regla górnego- kraina świerka do wysokości 1250-1550m, dominuje świerk, a inne są domieszką.
4. piętro kosodrzewiny- sosna, kosówka (zatrzymują lawiny śnieżne i podwyższają górną granicę lasu).
5. piętro hal wysokogórskich- piętro alpejskie (roślinność hal upodabnia je do tundry- wierzby karłowate i płożące).
6. piętro turni- granica wiecznych śniegów- powyżej 2300m, nagie strome skały, mchy i porosty.

5. czynniki abiotyczne wpływające na las
- ROLA WIATRU W LESIE. działanie wiatru może być bardzo pożyteczne jak i bardzo szkodliwe i zależy od sił oddziaływania wiatru. wiatry mają stałe rozmieszczenie na kuli ziemskiej. działanie wiatrów negatywne- może występować obłamywanie gałęzi, łamanie całych drzew, osuszanie gleby, erozja wietrzna gleby, nadmierna transpiracja roślin. szkodliwa działalność wiatru nasila się ze wzrostem jego prędkości, dochodząc do niszczycielskiego działania przy prędkościach 13m/s, przejawiającego się w postaci wiatrołomów. działanie wiatrów pozytywne- umożliwia zapylanie roślin, strząsa liście z drzew.
- WPŁYW NISKICH TEMPERATUR NA LAS: marznięcie nie zdrewniałych pędów, uszkadzanie kory i kambium, zmrażanie młodych pędów i kwiatów, wysadzanie roślin z gleby i pękanie pni, pękanie drzew podczas mrozu.
- WPŁYW WYSOKICH TEMPERATUR NA LAS: występują bardzo rzadko, 50stopni C, buk grab, jesion- gładka i cienka kora, następuje porażenie miazgi, tj zamieranie kory, rany, są podatne na grzyby. Gleba od 50-60 stopni- zamieranie siewek.
- światło
- wilgotność

6. charakterystyka zwierząt łownych( jeleń, łoś, sarna, muflon, daniel, dzik, zając, bażant, kuropatwa)
GATUNEK ŁOWNY, ZWIERZĘTA ŁOWNE, OPIS LICZEBNOŚCI ZWIERZĄT
Gatunki łowne- jest to określenie na drodze dokumentów Ministerstwa Środowiska. Nadzorują one łowiectwo.
ŁOŚ- Alces alces, rząd: parzystokopytne, grupa: przeżuwające, rodzina: jeleniowate
- występuj na półkuli północnej
- na terenie Europy: łoś europejski i syberyjski, mandżurski
- na kontynencie: łoś alaskoński, syberyjski wschodni i środkowy
Różnica między samicami i samcami nie jest wielka. Byki są duże i większe od samic. Cechą charakterystyczną jest broda wysoko rosnąca. Poroże u łosia to rosoch (bodylarz i łopatacz).waży około 50kg, wytworzony w ciągu ok. 3miesięcy.
Łosie chodzą skroczem, ich nogi to badyle zakończone 4 palcami.
Aktywność dobowa- rano i wieczorami żerują
Łosie odżywiają się roślinnością, może być ona mało strawna (20-30%). W okresie letnim zjadają pokarm zielny. Mogą jeść również roślinność wodną. Losie dobrze pływają ale nie galopują, poruszają się jedynie stepen albo kłusem. Jedzą sosnę która stanowi 50% ich pokarmu. W okresie letnim zjadają ok. 50 kg dziennie. W zimie 10kg dziennie. Łoszek waży około 11-13kg, roczny byk 150-170kg. Samice osiągają dojrzałość rozpłodową w 2 roku życia. U samca także. Młode rodzą się w połowie maja.
JELEŃ- Cervus
zwierze sztandarowe, ma znaczenie historyczne. Wieniec to poroże u samców. U nas występuje jeleń szlachetny (europejski). Zwierzę parzystokopytne. Rodzina: jeleniowate, występuje w Azji, Europie, Ameryce północnej, i w górach Atlas.
Wyróżniamy 14-27 gatunków.
- bałkański
- karpacki
- syberyjski
-mazurski
-nizinny
Jeleń szkocki nie żyje na terenie lasu.
Jelenie wapiki nie posiadają korony. Korona- odnogi w kształcie kielicha, są to odnóża poroża. Poroże- wieniec, grzywa u jeleni na północy.
Wydawane odłosy w okresie rykowisk słyszane SA nawet z odległości kilku kilometrów. Tropy łani SA wydłużone i węższe, o mocniej zaostrzonym przedzie niż tropy byka. Wolno idacy jeleń stawia tylne racice na śladach przednich tak że prawie się pokrywają. Jelenie poruszają się stepem, kłusem i galopem w odróżnieniu od dzika odbijają się wtedy ślady ich szpil.
Przeciętna masa tuszy jelenia wynosi powyżej 100 kg. Masa tuszy w okresie zimowym jest większa, wzrasta w X a spada w III. Byki powiększają masę ciala w okresie rykowiska.
Żywienie jeleni: zimą byki- owies zwyczajny, łanie- sosna zwyczajna, dąb szypułkowy, wrzos zwyczajny.
Struktura socjalna jelenia szlachetnego w południowej i wschodniej Polsce:
-ugrupowania mieszane
-ugrupowania męskie
-ugrupowania pojedyncze
SARNA- Capreolus capreolus, rząd:parzystokopytne, rodzina: jeleniowate, gatunek: sarna. Sarna europejska: Europa i Polska. Pozostałe występują w Azji: sarna syberyjska (Mongolia, Kazachstan), jętrzańska (Rosja, Chiny), syczuańska (Europa)
Sarna charakteryzuje się:
-smukla budowa ciała, głowa smukła, pysk zakończony czarnymi nozdrzami, oczy mają poziome źrenice.
-uszy na 2/3 długości Glowy, cienka szyja, tułów krępy
-wysokie cienkie nogi, zakończone parą racic
-ogon szczątkowy
-występuje dymorfizm płciowy
-u samca okresowe poroże, ubarwienie sierści zmienia się sezonowo
-na zadzie plama
-u samca nakładanie poroża na zimę, ma 3 odnóża
-dobry węch (może rozpoznawać znaki pozostawione przez inne zwierzęta)
-dobry słuch
-oko jest astygmatyczne (wzrok mało ostry i zniekształcony, ale dobrze rozpoznaje ruch)
rytm dobowy życia zależy od pory roku:
-zima 6
- lato 8-12
Żerowanie trwa 190-340dni
Żucie pokarmu 270-440 dni
Sen 70-180 dni
Sarna żeruje wcześnie rano, w południe i godzinach wieczornych
Areały bytowania:
-bytuje na niewielkim terenie gdzie ma ostoję dzienną
- wielkość areału: 30-50ha na 1 osobnika
-w zimie sarny żyją w niewielkich zgrupowaniach. Latem i wiosną łączą się w większe zgrupowania
-terytorializm występuje latem u samców
-w ciagu roku 0,6 osobnika bytowało na powierzchni 50ha
Pokarm: zjadają tylko najbardziej odżywcze części roślin. Muszą pobierać wysoko energetyczny pokarm ze względu na ich masę ciała. Młode muszą przetrwać zimę i nabierają 12-14kg masy ciała
Rozród: przewaga samic, struktura płci 1:1,3 / 1:1,5, okres godowy przypada na sierpień, występuje zjawisko ciąży przedłużonej (10 miesiecy) 43% kóz rodzi bliźnięta, 30% pojedyncze, 12% trojaczki, 10% czworaczki. Początkowo koźle ukryte jest w trawie. Po tygodniu zaczyna się poruszać.
DANIEL- Dama dama, rząd: parzystokopytne, grupa: przeżuwające, rodzina: jeleniowate. Daniel jest mniejszy od jelenia szlachetnego. Długość ciała wynosi 130 – 150 cm, wysokość w kłębie ok. 105 cm. Samce są wyraźnie większe od samic i przeciętnie ważą od 65 do 80 kg (nawet do 120 kg), samice 30 – 50 kg (do 90 kg). Grzbiet ciała ma ubarwienie rudobrązowe z charakterystycznymi białymi plamami. Wzdłuż kręgosłupa biegnie ciemna smuga. Spód ciała jest biały, na pośladkach występuje biała plama z ciemnym obrzeżeniem,tzw. lusterko. Ogon jest od góry czarny, od spodu biały. W zimie ubarwienie grzbietu ciała zmienia się na szare, bez plam (tzw. szata zimowa).Niektóre osobniki są czarne i białe,jednak nie są one albinosami,ponieważ nie mają czerwonych oczu. Jak u innych przedstawicieli jeleniowatych, samiec posiada poroże, które co roku zrzuca (zwykle w maju), a na jego miejsce wyrasta nowe, w młodym wieku większe, u starszych osobników często słabsze. Są one bardziej szerokie, łopatowate, a jednocześnie mniejsze niż u jelenia szlachetnego. Samica nie posiada poroża. Największe poroża 6–10 letnich danieli osiągają 5–7 kg masy. Daniele mają dobry węch, słuch i bardzo dobry wzrok.
MUFLON- Ovis musimon, rząd parzystokopytne, rodzina pustorogi, rodzaj: muflon. występowanie: Czechy 14.000, Niemcy 8.000, Węgry 9.000, polska 1.000
żeruje na terenach odkrytych tj łąka i pola, wyrządza duże szkody. jest roślinożercą, latem rośliny zielone, a zimą pędowe. rogi-ślimy, wrastają w oczodoły przez co osobniki ślepną, rosną już osobnikom kilkuletnim. jest to ogromną wadą tych zwierząt. rozród: ruja XI-XII, ciąża 5mcy, młode waży 2kg.
DZIK- Sus strofa, rząd parzystokopytne, podrząd nieprzeżuwające, rodzina świniowate, rodzaj: dzik. występowanie: na Terenia Azji, Europy, Afryki, Australii. dziki mają dużą adaptację. był gatunkiem leśnym. zaczynają występowanie w środowisku polnym. wnikają w środowisko człowieka bo znajdują pokarm. zagęszczenie musi być regulowane przez człowieka. zyją w ugrupowaniach (watahy) na ich liczebność wpływają wilki. odżywianie: zjada napotkane gniazda ptaków, pokram zwierzęcy, pokarm roślinny, rołsiny uprawne. zwycięża silniejszy w walce o pokarm (konkurencja)
rozród:- ruja XII, ciąża IV-V, ruja przez cały rok, obniżenie wieku rozrodu.
Morfologia: Duży ssak o krępej budowie, z silnie rozwiniętą przednią częścią ciała i wyraźnie niższym zadem. Przeciętnie osiąga 1,1-1,5 m, a największe osobniki do 2 m długości ciała bez ogona. Na krótkiej, grubej i muskularnej szyi osadzony jest klinowaty łeb o małej mózgowioczaszce i dużej trzewioczaszce. Oczodół otwarty — bez pierścienia kostnego występującego u większości parzystokopytnych. Część przedoczna wyciągnięta w długi ryj (gwizd). Przednią krawędź ryja tworzy chrzęstna płytka nosowo-wargowa, tzw. tarcza ryjowa, zwana przez myśliwych tabakierą. Tarcza ryjowa jest naga, silnie unerwiona i dobrze umięśniona, nawilżana wydzieliną gruczołów tarczy ryjowej.
Wysoko osadzone, stojące uszy (słuchy) w kształcie trójkąta są silnie owłosione. Oczy dzika (świece) są małe, brunatne i wysoko położone. Silne, czteropalczaste nogi (biegi) średniej długości. Palce środkowe (III i IV) są większe i dłuższe, zakończone racicami, a palce zewnętrzne (II i V) mniejsze i krótsze, zakończone stosunkowo dużymi raciczkami (szpilami) o półksiężycowatym kształcie. Na twardym terenie raciczki nie dotykają podłoża, natomiast na miękkim pozostawiają charakterystyczny ślad.
Na końcu stosunkowo długiego ogona znajduje się pęk długich włosów (chwost). Skóra dzika ma czarny kolor. Pokryta jest okrywą włosową złożoną z twardej, elastycznej szczeciny (pióra) oraz gęstych włosów wełnistych. Samice mają po 6 par sutków.
ZAJĄC- Leporidae, rząd: zajęczaki, rodzina: zającowate. podstawowy gatunek w łowiectwie. W ostatnich latach nastąpił kryzys w liczebności populacji zajęcy Ostatnio proponowano aby objąć go ochroną. Zając bielak -> dominuje biała okrywa. EBHs jest to jednostka chorobowa u zajęcy. Zając szarak występuje w południowej Skandynawii i południowej Afryce. Zające żyjące w trudniejszych warunkach mają większą masę. Europa: 305kg, zachodnia Polska: 3,8kg, Lubelszczyzna: 4,5kg
Wymagania środowiskowe:
-preferuje gleby żyzne, pofałdowany teren
-biotyp- agrocenoza
-w lesie występowanie uzależnione jest od wielkości kompleksu
-nie da się obliczyć ilości zajęcy na terenach drzewnych
Pokarm:
-są roślinożerne, mają 2 siekacze, dobrze rozbudowane jelito ślepe, duża plastyczność zająca, 800g zielonej masy zjada. liczebność- 56 000. czynniki wpływające na zmniejszenie liczebności- duży wzrost gatunku drapieżnych, łowne- lisy, jenoty. gospodarka ludzka, myszkołów [potrafi zabijać małe zające, kruki atakują zające.
rozrodczość: samice młode: mniej młodych, samice stare: do 4 młodych. samica w ciągu roku daje 8,2 młodych, młode ważą po 100g, na początku są niedołężne, ale pod konie 1ego miesiąca ważą 800g
BAŻANT- Phasianus colchicus, rząd: grzebiące, rodzina: kurowate.
Samce - najczęściej zielona głowa z metalicznym połyskiem i dwoma małymi czubkami, wokół oczu naga czerwona skóra, na szyi biała obroża o różnej szerokości. Rdzawo złote plecy z fioletowym połyskiem, pióra zakończone jasno. Pstre barki z łuskowym rysunkiem, przód brązowoczarny z połyskiem, pióra szaro zakończone. Brzuch czarny. Ogon żółtobrunatny z czarnym pręgowaniem, znacznie wydłużony. Samica mniejsza, wierzch popielatorudy o nieregularnym, poprzecznym prążkowaniu, spód jaśniejszy, nieomal pozbawiony plam. Stosunkowo często występują osobniki ciemniejsze z przewagą barwy zielonej, fioletowej lub brunatnej.
Wymiary średnie
- dł. Ciała ok. 68-80 cm
- rozpiętość skrzydeł 68-85 cm
- waga samca do 1,5 kg, waga samicy do 1 kg
KUROPATWA- Perdix perdix, rząd: grzebiące, rodzina: kurowate.
Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy. Głowa i kark oliwkowoszare, policzki rude. Wierzch ciała szarobrunatny ze słabo zaznaczonymi rdzawymi i czarnymi poprzecznymi pręgami. Na barkach i skrzydłach niewielkie podłużne białe plamy. Spód i boki ciała szare z delikatnym, falistym rysunkiem, na bokach pionowe, szerokie rdzawe pręgi. Na białym brzuchu rdzawa plama w kształcie podkowy (u samic mniej wyraźna, często niekompletna). Sterówkirdzawobrązowe, lecz środkowa para szarobrunatna. Lotki płowe z ciemnorudymi plamami. Za okiem naga, pokryta brodawkami skóra, szczególnie rzucająca się w oczy w okresie godowym.
Wymiary średnie
- długość ciała ok. 29-35 cm
- rozpiętość skrzydeł 52-57 cm
- masa ok. 350-450 g.

7. drzewostan i jego cechy:
Drzewostan- zespół drzew stanowiący główny składnik szaty roślinnej, drzewa rosną blisko siebie i oddziaływają na siebie kształtując środowisko leśne, musi posiadać samodzielność ekologiczną.
Podział ze względu na powierzchnie:
- do 3 arów- mała grupa
- do 10- większa grupa
- 11-50 arów- kępa
- do 100- drzewostan mały
- od 100- drzewostan duży
Podział ze względu na kształt:
- długa szerokość do 30m
- pasy do szerokości 60m
- drzewostan powyżej 60m
Cechy drzewostanu:
- Zwarcie określa się jako:
 wzajemne położenie koron drzew;
 stopień wypełnienia przestrzeni nad glebą koronami drzew;
 stopień ocienienia gleby przez rosnący drzewostan;
 stosunek łącznej powierzchni koron drzew rosnących na jednostce powierzchni gleby do tej jednostki powierzchni.
Miernikiem zwarcia jest jego stopień szacowany w praktyce z odstępu między koronami drzew.
Zwarcie określa się stosując 4 stopniową skalę cyfrową:
- Zwarcie pełne - gdy korony drzew stykają się brzegami lub częściowo zachodzą na siebie.
- Zwarcie umiarkowane - gdy między koronami drzew znajdują się wąskie, wolne przestrzenie.
- Zwarcie przerywane - gdy między koronami drzew znajdują się przerwy, w których łatwo mogą zmieścić się pojedyncze drzewa.
- Zwarcie luźne - gdy przerwy między koronami są znacznie większe, a drzewa utraciły już wzajemny wpływ na siebie.

8. fazy rozwojowo drzewostanów:
1)uprawa lub nalot- (uprawa- sadzenie, nalot-samosiew) trwa od chwili kiełkowania lub posadzenia do chwili zetknięcia się koron drzew czyli wystąpienia zwarcia, zależy np. od siedliska, tempa wzrostu, gęstości sadzenia. jest to faza indywidualnego wzrostu drzew, brak powiązań socjologicznych, drzewa nie wchodzą w stosunki konkurencyjne pomiędzy sobą. faza ta decyduje o udatności drzewostanu.
2)młodnik lub podrost- (do ok. 20-25 lat) młodnik pochodzi od odnowienia sztucznego na powierzchni otwartej a podrost z odnowienia naturalnego pod okapem drzewostanu. uwidacznia się konkurencja i drzewa oddziaływają na siebie. występuje od momentu zwarcia koron drzew do obumierania dolnych gałęzi, czyli tzw. oczyszczania się. Cechą tej fazy jest szybki wzrost, kulminacja rocznych przerostów i zróżnicowanie się drzewostanu.
3) faza tyczkowiny- od ok. 30-35 lat. pierśnica do ok. 30cm, wysokie tempo wzrostu na wysokość, stagnujący przyrost na grubość, drzewa są smukłe, dolne gałęzie silnie obumierają, korona nieduża i drzewostany narażone na wiatry i śniegołomy.
4)faza drągowiny- od ok. 30-50 lat, pierśnica 11-20 cm, spowolniony wzrost na wysokość, zaczyna się przyrost na grubość, Słabną procesy oczyszczania się i wydzielania drzew. Osiąganie wieku dojrzałości fizjologicznej.
5)drzewostan dojrzewający- od ok.50-80 lat, pierśnica 21-35cm; Wysokość drzew jest już ustalona i przyrosty są minimalne, utracenie zdolności rozrostu koron i ich regeneracji, przerywanie pułapu koron to powstawanie luk w sklepieniu leśnym, drzewa regularnie kwitną i obradzają, wzmożony przyrost na grubość, jeśli są cięcia pielęgnujące to występuje zjawisko przyrostu z prześwietlenia czyli wzmożony przyrost średnicy drzew.
6) drzewostan dojrzały- 80-100lat, pierśnica 36-50cm; osiągnięcie kulminacji przyrostu grubości, nadaje się do użytkowania rębnego, drzewostan wszedł do użytkowania rębnego, drzewostan wszedł w okres odnowienia naturalnego
7) starodrzew- powyżej 100lat, pierśnica pow. 50 cm; traci zdolność przyrostu, oznaki starzenia się, obumierają pojedyncze drzewa, zwarcie stopniowo i się rozluźnia

9. produkcja pierwotna
Produktywność ekosystemu to ilość substancji organicznej w jednostce czasu lub intensywność magazynowania energii w związkach organicznych. Produktywność ekosystemu dzieli się na produkcję pierwotną i wtórną.
Produkcja pierwotna- jest to tempo z jakim producenci przekształcają energię promieniowania słonecznego w procesie fotosyntezy na energię wiązań chemicznych.
Produkcje pierwotną dzielimy na:
- produkcja pierwotna brutto- mierzona szybkościa fotosyntezy, czyli ilości wytworzonej przez producentów materii organicznej, łącznie z tą częścią materii, którą producenci zużywają w procesie oddychania
- produkcja pierwotna netto- mierzona tempem magazynowania materii organicznej w tkankach roślinnych bez materii wykorzystanej na oddychanie; jest to produkcja brutto (A), czyli asymilacja, pomniejszona o straty związane z oddychaniem R. Przyrost masy roślin P=A-R

10. definicje:
LICZEBNOŚĆ- liczba populacja w czasie, jest trudna do określenia, ponieważ zależy od specyfiki gatunku dynamika liczebności – zmiana liczby populacji w czasie.
1)dynamika liczebności wykładnicza- w krótkich przedziałach wiekowych jest duży przyrost osobników. po gwałtownej liczebności następuje ogromny spadek- gradacja (istnieje gdy jest duży potencjał populacji, dobra pasza, żerowa, występują rekwizyty terytorialne)
2) logistyczna- typowa dla populacji ssaków i ptaków, występuje gdy jest ekspansja terytorialna- charakteryzuje się tym, że zwierzęta osiedlają się w nowych warunkach: nastepuje ich wzrost. Później może się ona ustabilizować. Inwazje mają charakter przypadkowy, naturalny, zamierzony przez człowieka.
3)cykliczna – może charakteryzować się kształtem sinusoidy, a odległość między punktami ekstremalnymi jest stała, czyli odległości są równe.
POPULACJA- zespół osobników zamieszkujących na danym terenie, osobniki danej populacji, mogą się krzyżować. każda populacja ma swoją strukturę: rozrodczość, śmiertelność, liczebność.
ROZRODCZOŚĆ- cecha specyficzna dla gatunku i populacji, czynniki wpływające na rozrodczość są uwarunkowane środowiskiem cechy rozrodczości: długość ciąży (w czasie niekorzystnych warunków przy porodzie może powodowac przedłużenie ciąży o kilka dni) liczba młodych w miocie (uwarunkowana genetycznie i wiekiem samicy (im starsza tym więcej młodych) wiek osiągania dojrzałości rozrodczej- zależy od gatunku i może się przesuwać w wyniku złej kondycji u samic. samice dojrzewają szybciej. istnieje możliwość opóźnienia dojrzałości rozrodu
ŚMIERTELNOŚĆ- ubytek liczby osobników populacji, wywołany śmiercią osobników, najczęściej wyrażany w procentach. wyróżnia się śmiertelność minimalną ( występująca w warunkach optymalnych). śmiertelność ekologiczna (faktycznie istniejąca w przyrodzie zależną od czynników abiotycznych, chorób, drapieżników itd.
ROZMIESZCZENIE os w populacji- sposób rozmieszczenia osobników na określonym terenie. wyróżnia się rodzaje rozmieszczenia: skupiskowe- w skupieniach, tylko na danym Terenia, równomierne i przypadkowe.
ZAGĘSZCZENIE- ilośc osobników przypadająca na określoną jednostkę powierzchni. Zagęszczenie populacji nie jest jednostką stałą, zmienia się w zalezności od wielu czynników (pory roku, gatunku, atrakcyjności biotopu).
Zagęszczenie gatunków łownych wyraza:
- liczba osobników na 1000ha na pow. łow.- jeleń, łoś, dzik
- liczba osobników na 100ha na pow. Łow. – zając, sarna

11. Drzewo oklejowe:
Drzewo okrajkowe ma swoisty pokrój oraz budowę wewnętrzną. Duża i asymetryczna korona jest efektem jednostronnego lepszego oświetlenia. Cechuje go również wyraźne wychylenie w kierunku pola, bowiem podlegając fototropizmowi, skierowuje się ku miejscu skąd otrzymuje nieograniczoną ilość pełnego światła. Brak konkurencji od strony pola i duża konkurencja o wodę i pokarm od strony wnętrza lasu powoduje silny rozwój systemu korzeniowego w kierunku pola. Silne, jednostronne ugałęzienie drzewa okrajkowego powoduje nierównomierny obieg wody i asymilatów, co przejawia się na przekroju poprzecznym, który jest eliptyczny z mimośrodowo usytuowanym rdzeniem.
Zarówno pokrój jak i budowa wewnętrzna drzew okrajkowych sprawiają, że okrajek leśny spełnia ważną funkcję osłony przeciwwietrznej lasu.

12. Domieszki:
W drzewostanach mieszanych gatunek lub gatunki o mniejszym udziale i podrzędniejszej roli nazywa się gatunkami domieszkowymi.
Ze względu na cel, jaki zamierza się osiągnąć przez wprowadzenie domieszek do drzewostanu, rozróżnia się:
1. domieszki produkcyjne - które zapewniają zwiększenie produkcji drewna pod względem ilościowym lub jakościowym;
2. domieszki pomocnicze - biorące udział w produkcji drewna i pełniące dodatkową funkcję w pielęgnowaniu drzewostanów i gleby;
3. domieszki pielęgnacyjne - oddziałujące korzystnie na warunki wzrostu gatunków głównych przez wzmaganie ich przyrostu i jakości drewna;
4. domieszki biocenotyczne - to gatunki drzew i krzewów wprowadzane do drzewostanów celem umożliwienia bytowania zwierząt; przyczyniają się do utrzymania i wzmożenia korzystnych stosunków biocenotycznych oraz zdrowotności i naturalnej odporności lasu.

13. pielęgnacja:
PIELĘGNACJA DRZEWOSTANU W FAZACH ROZWOJOWYCH. faza uprawy i nalotu. 1.prace pielęgnacyjne: obróbka powierzchniowa gleby, zwalczanie mechaniczne i chemiczne chwastów, przerzedzanie za gęstych siewów, nawożenie organiczne lub mineralne.
2.czyszczenia wczesne (cięcia pielęgnacyjne): regulacja składu gatunkowego, usuwa się gatunki niepożądane i przerosty.
młodniki i podrosty- czyszczenia późne, celem ich jest: regulowanie składu gatunkowego, wyrównanie tempa wzrostu, usuwanie przerostów i rozpieraczy, normowanie zwarcia, poprawa jakości i zdrowotności przez usuwanie osobników niepożądanych.
tyczkowina i drągowina- trzebieże wykonywane są co 3 lub 5 lat. selekcja pozytywna: ochrona najwartościowszych drzew, poprawa jakości surowca drzewnego, poprawa stanu sanitarnego i biologicznego, zwiększenie przyrostu miąższości, zachowanie siły produkcyjnej gleby, dostarczenie cienkich użytków międzyrębnych. drzewostan dojrzewający- trzebieże późne powtarzane co 5-8 lat, cięcia w tym okresie trwale przerywają ach koron nie mogą być stosowane więc tak często. Te cięcia pielęgnacyjne mają na celu: skrócenie okresu produkcji przez osiąganie przyrostu z prześwietlenia, czyli grubości drzew, wzmożenie siły wytwórczych siedliska poprzez zintensyfikowanie procesów glebowych (zwiększenie ilości światła, ciepła, wilgoci docierającej do gleby), przygotowanie drzewostanu do odnowienia: skrócenie cyklu produkcyjnego (naturalne odnowienie pod okapem drzewostanu macierzystego); w drzewostanie o specjalnym znaczeniu- ochronnym spotęgowanie ochronnej roli lasu./ zwykle ta faza kończy się już wyrębem lasu.

14. formacje leśne w Polsce
Bór suchy- siedlisko: skrajnie ubogie, suche, słabe, świeże; Gleba: bielicowa właściwa, gleba słabo wykształcone; Runo: chrobotki, widłoząb miotlasty, mącznica lekarska; Drzewostan panujący- sosna, domieszkowy- brzoza; Podszyt- jałowiec
Bór świeży- siedlisko- żyzność- ubogie; wilgotność- świeże; Gleba: bielicowe właściwe; Runo: borówka czarna, gajnik lśniący, pomocnik baldaszkowaty; Drzewostan panujący- sosna; domieszkowy- brzoza, świerk; Podszyt: jałowiec, kruszyna, leszczyna
Bór wilgotny- siedlisko- żyzność- ubogie; wilgotność- wilgotne; Gleba: bielicowe, torfiasto- mineralne; Runo: borówka bagienna, bagno zwyczajne; Drzewostan panujący- sosna; domieszkowy- brzoza, świerk; Podszyt: jałowiec, kruszyna, wierzby, leszczyna
Bór bagienny- siedlisko- żyzność- ubogie; wilgotność- bagienne z b.płytką silnie kwaśną wodą gruntową; Gleba: torfowe; Runo: żurawina błotna, modrzewica zwyczajna, torfowce; Drzewostan panujący- sosna; domieszkowy- broza i świerk; Podszyt: kruszyna, wierzby krzewiaste:
Bór mieszany świeży- siedlisko- żyzność- dośc ubogie; wilgotność- świeże; Gleba: bielicowe, rdzawe; Runo: konwalijka dwulistna, orlica pospolita, poziomka pospolita, narecznica krótkoostna; Drzewostan panujący- sosna, świerk; domieszkowy- dąb, buk, modrzew, lipa, osika; Podszyt: jałowiec, jarząb, leszczyna, wiciokrzew
Bór mieszany wilgotny- siedlisko- żyzność- ubogie; wilgotność- wilgotne; Gleba: bielicowe właściwe, oglejone, torfiaste; Runo: tojeść pospolita, widłak jałowcowaty, płonnik strojny; Drzewostan panujący: sosna, świerk; domieszkowy- dąb, świerk, brzoza, osika, jodła, buk; Podszyt: kruszyna, wierzby krzewiaste, leszczyna
Bór mieszany bagienny- siedlisko- żyzność- ubogie; wilgotność- bagienne; Gleba: torfowo- murszowe, torfowe; Runo: wełnianka wąskolistna, turzyca pospolita, turzyca siwa, czermień błotna; Drzewostan panujący- sosna, świerk; domieszka- brzoza; Podszyt: kruszyna, wierzby krzewiaste
Las mieszany świeży- siedlisko- żyzność- średnio żyzne; wilgotność- świeże; Gleba: brunatne wyługowane, bielicowe, kwaśne; Runo: przylaszczka pospolita, gwiazdnica wielokwiatowa; turzyca palczasta, sałatnik leśny; Drzewostan panujący- sosna, dąb, buk, świerka; domieszkowy- modrzew, brzoza, osika, lipa, klon; Podszyt: leszczyna, trzmielina, kruszyna
Las mieszany wilgotny- siedlisko- żyzność- średnio żyzne; wilgotność- wilgotne; Gleba: bielicowe właściwe, oglejone, brunatne wyługowane; Runo: śmiałek darniowy, sit rozpierzchły; turzyca zajęcza; Drzewostan panujący- sosna, dąb, świerk, jodła; domieszkowy- brzoza, osika, lipa; Podszyt: kruszyna, leszczyna, jarząb, czeremcha
Las mieszany bagienny- siedlisko- żyzność- średnio żyzne; wilgotność- bagienne; Gleba: torfowe, murszowo torfowe; Runo: narecznica błotna, siedmiopalecznik błotny, fiołek błotny; Drzewostan panujący- sosna, świerk, brzoza, olsza; domieszkowy- brzoza, olsza, sosna, świerk; Podszyt: kruszyna, łoza, jałowiec, jarząb
Las świeży- siedlisko- żyzność- żyzne bardzo żyzne; wilgotność- świeże; Gleby: brunatne, wyługowane, niekiedy kwaśne, płowe właściwe; Runo: marzanka wonna, gajowiec żółty, turzyca leśna; Drzewostan panujący: dąb, buk, świerk; domieszkowy- modrzew, lipa, jawor; Podszyt; leszczyna, trzmielina, kruszyna, jarząb
Las wilgotny- siedlisko- żyzność- żyzne i bardzo żyzne; wilgotność- wilgotne; Gleba: brunatne właściwe, czarne ziemie; Runo: czyściec leśny, kostrzewa olbrzymia, niecierpek pospolity; Drzewostan panujący- dąb, jesion; domieszkowy- jesion, buk, wiąz, olcha; Podszyt: kruszyna, leszczyna, czeremcha, trzmielina, wierzby krzewiaste
Ols jesionowy- siedlisko- żyzność- b. żyzne; wilgotność- bagienne z płytką woda gruntową; Gleba: mułowo-murszowo- glejowe; Runo: chmiel zwyczajny, koziołek lekarski, Drzewostan panujący- jesion, olsza; domieszkowy- wiąz, dąb, brzoza; Podszyt: leszczyna, kruszyna, bez czarny, czeremcha
Ols typowy- siedlisko- żyzność- żyzne; wilgotność: wilgotne z bardzo płytką wodą gruntową; Gleba: murszowo- torfowe; Runo: wiązówka błotna, psianka słodkogórz; Drzewostan panujący; olsza; domieszkowy- jesion, brzoza, świerk; Podszyt: kruszyna, leszczyna, kalina, czeremcha
Las łęgowy- siedlisko- żyzność- żyzne i b. żyzne; wilgotność: okresowo zalewane i podtapiane o dużych wahaniach poziomy wody gruntowej; Gleba: mady, brunatne, czarnoziemne; Runo: bluszczyk kurdybanek, ziarnopłon wiosenny, nawłoć późna; Drzewostan panujący – dąb, jesion; domieszkowy- wiąz, lipa, klon, jawor, grab; Podszyt: bez czarny, bez koralowy, głóg, trzmielina, dereń, wierzby